Navigacija
Zadatak političke analize je da otkriva sistemske uzroke političkih pojava. Teške i dugotrajne društvene krize pogoduju bujanju ultradesničarskih pokreta i ideologija koje nastoje da socjalno nezadovoljstvo transformišu u mržnju prema pripadnicima drugih naroda, rasa, religija.
Na taj način se vladajući kapitalistički sistem oslobađa odgovornosti za bedu i beznađe sa kojima se stanovništvo suočava.
Do masovnih mobilizacija na ultradesnoj osnovi dolazi kada ekonomski i politički sistemi nisu u stanju da generišu zadovoljavajući nivo socijalne sigurnosti.
Katastrofalne posledice restauracija kapitalizma stvaraju široku osnovu za agresivno delovanje profašističkih organizacija.
Visoka nezaposlenost, siromaštvo i odsustvo perspektive podrivaju društvenu koheziju. Kada politički akteri nisu spremni ili sposobni da ponude racionalna objašnjenja uzroka krize i kada nisu sposobni da ponude rešenja otvara se prostor ultradesnici koja zlupotrebljava strah i nesigurnost kod stanovništva kako bi širila paničnu mržnju prema drugima i slabima.
Jedini način da se suzbije ultradesnica jeste da se ukolone sistemski uzroci koji joj pogoduju. Dok je neoliberalizam vladajuća ekonomska i politička doktrina, ovaj problem neće biti rešen. Masovne mobilizacije na nacionanoj ili verskoj osnovi ne mogu se zaustaviti samo racionalnom argumentacijom već strateškim političkim delovanjem koje će povratiti društvenu stabilnost.
Ultradesnica ne dovodi u pitanje vlasničke odnose i dominaciju bogatih nad siromašnima. Profašisitičke organizacije su dobrodošli saveznici buržoazijma u suzbijanju levice i društvenih reformi koje bi bile u interesu većine stanovnika. Širenje panike, straha, mržnje prema drugima koji su obično nemoćni da se brane najefikasniji je način da se spreči politička mobilizacija koja ukazuje na strukturne uzroke nedaća sa kojim se narodi suočavaju.
Represivne mere obično su nedovoljne i neefikasne. Potrebno je angažovanje svih progresivno orijantisanih građana.
Jačanju profašističkih organizacija doprinose i učestale rehabilitacije ratnih zločinaca i kvislinga iz Drugog svetskog rata. Restauracija kapitalizma zahteva da se iz kolektivnog pamćenja potisne sećanje na herojske antifašističke borce koji su ginuli kako bi fabrike pripadale radnicama i radnicima, a zemlja seljankama i seljacima.
Kriminalizacija Jugoslovenskog komunističkog anatifašističkog pokreta vrši se kako bi se ukinule progresivne tekovine iz socijalističkog perioda. I da bi vlaništvo nad svim ekonomskim i prirodnim resursima bilo koncentrisano u rukama domaćeg i stranog krupnog kapitala.
Miroslav Samardžić
